Anke Runia

vertrouwd en deskundig

Stiefcoach ~ psychosociaal therapeut ~ scheidingsbemiddelaar ~ mindfulness trainer MBCT

Ik noem stiefgezinnen ook wel patchworkgezinnen. Er kunnen rafelige randen aanzitten en de draden zijn misschien niet allemaal afgehecht. Maar er kan wel een prachtig, kleurrijk geheel ontstaan, juist ook met die rafelrandjes.

De verwachtingen versus de realiteit

Stel, je bent verliefd en je hebt kennis gemaakt met de dochter van je vriend. Heel gezellig en jullie kunnen het samen goed vinden. Geen vuiltje aan de lucht dus? Totdat jullie gaan samenwonen. Ineens wringt er iets in de relatie tussen jou en zijn dochter. Wat is er aan de hand? Dit is een voorbeeld van een vraag, die ik graag samen met jou of jullie onderzoek. Mogelijk voelt de dochter zich zo loyaal naar haar moeder, dat ze (nog) geen betekenisvolle relatie met haar stiefmoeder aan kan gaan. Misschien spelen er gevoelens van jaloezie, omdat de dochter de aandacht van haar vader moet delen met zijn nieuwe partner. Ik heb geen pasklare antwoorden, maar ik help jullie graag om uit die berg lapjes van verschillend formaat en diverse kleuren een mooie patchworkdeken te maken.

Wat mag je van mij verwachten?

Ik ga met jullie in gesprek in een sfeer van vertrouwen en veiligheid. Op basis van verschillende methodieken, waaronder het STIEFconcept van STIEFenCO, onderzoek ik samen met jullie wat de knelpunten zijn in jullie situatie en wat jullie daar stapsgewijs aan kunnen doen. Ik doe dat in de wetenschap, dat de liefde die leidde tot jullie nieuwe gezin een goede basis is voor het bouwen aan een veilig thuis voor iedereen.

LHBTI

In verband met de leesbaarheid refereer ik in mijn teksten aan hetero paren. Vanzelfsprekend zijn ook patchworkgezinnen met LHBTI-partners van harte welkom!

Vergoeding van de kosten

De aanvullende ziektekostenverzekering vergoedt mijn consulten geheel of gedeeltelijk, afhankelijk van de polis.

Dit zeggen cliënten over Anke:

“Toen ik begreep, dat mijn wens om mijn nieuwe gezin tot een liefdevolle, veilige eenheid te smeden te veel druk legde op de gezinsleden, kon ik meer loslaten. Dat gaf iedereen de ruimte om op zijn of haar eigen tijd toenadering te zoeken. Dat heeft ons allen zo goed gedaan!”