17 nov Misvatting

Na inmiddels al 12 jaar te werken met samengestelde gezinnen, staat één belangrijke constatering nog steeds voor mij als een paal boven water.

Samengestelde gezinnen kunnen lijken op een kerngezin, maar zijn dat absoluut en uiteraard zeker niet!! Hier zit direct al de bron van de problematiek van samengestelde gezinnen in, waardoor 35-40% het at the end niet redt met elkaar. Dat is geen bangmakerij, dat is helaas een verdrietig vastgesteld feit. Het verlangen naar ‘weer’ een kerngezin overheerst vaak het realisme.

(tekst gaat verder onder de afbeelding)

Zoals mijn collega Liselotte al eerder beschreef in haar blog ‘Kerngezin-samengesteld gezin’:

In een samengesteld gezin kun je niet bouwen op de vanzelfsprekendheden van een kerngezin. Het fundament in een traditioneel gezin is de partnerrelatie. De kinderen komen voort uit liefde tussen de ouders. In een nieuw samengesteld gezin is dit anders en is er een driedubbel fundament: het fundament bestaat zowel uit de partnerrelatie, als de ouder-kindrelatie als de stiefouder-stiefkindrelatie. En deze drie TOTAAL verschillende relaties roepen om exclusieve aanpak, aandacht en zorg.

Bovendien hebben we tenslotte te maken met het fundament van verlies. Hoewel jij en je partner nu zielsgelukkig zijn – gelukkiger dan je wellicht ooit was – is en blijft dit voor de kinderen een héél ander verhaal. Zij hebben hun oorspronkelijke kerngezin met beide ouders verloren. Dit is een gegeven en het is oké.  Je moet je er alleen van bewust zijn, dat deze verschillende elementen er allemaal zijn in jullie samengestelde gezin.

Een samengesteld gezin heeft daarnaast eigenschappen en kent dynamieken, die een kerngezin niet hebben. Denk bijvoorbeeld aan:

• stiefband (= voorwaardelijk) 
• loyaliteitsconflicten
• ex-partnerrelatie
• ex-partner en samen ouders
• bloedwrok (kritiek op eigen kind afdoen met kritiek op het kind van de ander)
• ouders samen zijn voor kinderen niet beschikbaar onder het dak waar zij wonen
• vertrouwde – makkelijke – tijd alleen met je kinderen is niet meer vanzelfsprekend
• missen van kinderen door de weeks en op vakanties
• het heen-en-weer tussen twee gezinnen geeft opstartproblemen
• verdriet vanwege de scheiding
• gezinscultuur ontbreekt
• liefde en aandacht geven en er niet altijd iets voor terugkrijgen

Jullie zullen de lijst vast en zeker nog verder kunnen aanvullen. De problematiek is super complex en vraagt – nee schreeuwt – om een specialistische aanpak, echt ANDERS dan de aanpak van traditionele gezinsproblemen. Omdat je op een fiets kunt fietsen, wil het nog niet zeggen dat je kunt motorrijden. Zo is het ook met het gezinsleven in een samengesteld gezin. Zo ‘eenvoudig’ is het eigenlijk. Begrijpen hoe deze eigenschappen, dynamieken, kenmerken, karakter etc.. in elkaar grijpen en elkaar kunnen versterken of gevangen houden.

Binnen Stief & Co kunnen wij het wel van de daken schreeuwen, omdat het zó onvoorstelbaar onnodig is dat zovele samengestelde gezinnen worstelen met, genoegen nemen met, en het vaak ook meer dan zat zijn hoe het gaat.

Zo dit moest ook eens gezegd worden zonder mijn oprechte ingetogenheid van een ‘men denkt anders dat wij alleen maar zaken willen doen’. Het is gemeend en gewenst voor jullie allen!

Liefs
Marianne – oprichter Stief & Co