02 nov Allerzielen rouw stiefband

Vandaag is het Allerzielen. Een dag waarop wij onze overleden dierbaren extra herdenken. Ieder op zijn/haar eigen manier, maar bijna altijd met de warmte van het licht. Op begraafplaatsen worden ‘Lichtavonden’ georganiseerd. Op het kerkhof waar stiefcoach Marianne vrijwilliger is, worden Zweedse fakkels langs de paden aangestoken.

Onze stiefcoach Margot herdenkt vandaag niet alleen haar overleden bonusvader, maar viert bovenal zijn leven, zijn verjaardag. Een dag met een lach en een traan, maar ook met het verdriet van beslissingen die door anderen zijn genomen. Laat je meenemen in het aangrijpende verhaal van Margot hieronder.

(tekst gaat verder onder de afbeelding)

Herdenken zonder plek op Allerzielen…

Vandaag is het de verjaardag van – zoals ze dat noemen – mijn bonusvader. In die tijd (jaren 80) dat hij in het leven van mijn moeder kwam, kende ik het woord bonusvader of samengesteld gezin helemaal niet. Mijn moeder en hij hebben meer dan 40 jaar een relatie met elkaar gehad en wij als kinderen dus ook met hem. Ik was de jongste, woonde nog thuis en heb jaren in het weekend met hem samengeleefd.
Het was niet niks voor hem om een vrouw te ontmoeten met 5 kinderen. Hij had zelf geen kinderen, dus begreep ook niet zo goed hoe dat allemaal werkte in zo’n systeem.

Voor zijn overlijden heb ik nog mooie gesprekken over vroeger met hem gevoerd. Zo vertelde hij, dat wij als kinderen voor mijn moeder altijd op de eerste plek kwamen. Ik denk dat wij het soms anders voelden. Mijn moeder zat duidelijk in de spagaat als wij er waren met de kleinkinderen. Zij vond het gezellig en prachtig, maar voor haar partner was dat duidelijk anders.
Hij had niet zo’n zin in die drukte.

Dat maakte dat we meer doordeweeks bij haar waren dan in de weekenden als hij er was. Het niet hebben van de bloedband met hem maakte het over en weer soms lastig. Door de mooie gesprekken met hem dit jaar, begrepen we elkaar meer dan ooit. Ik denk dat het niet voor niets op mijn pad is gekomen dat ik nu zelf samengestelde gezinnen begeleid.

Mijn bonusvader is helaas in juni overleden, ik koester de mooie momenten met hem eerder dit jaar.
Vandaag 2 november zou hij jarig zijn. Normaal stuurde we een kaart of een berichtje. Dat kan helaas niet. Vandaag zou ik hem graag bezoeken bij zijn laatste rustplaats om een bloemetje bij hem neer te zetten, ook dat kan niet. Door omstandigheden zijn we helemaal buiten de keus over zijn laatste rustplaats gehouden. Ik hoop dat zijn laatste wens, die hij in juni nog met mij besproken heeft in vervulling is gegaan. Hij wilde graag bijgezet worden bij zijn familie.

Best verdrietig om met iemand in gedachten zo bezig te zijn en er niet naar toe kunnen. We weten immers niet waar zijn as is gebleven. Soms zijn er situaties waar je niet voor kiest.
Ik steek thuis een mooi kaarsje voor hem op, om toch nog even aandacht aan zijn geboortedag te geven. Jammer dat ik hem niet kan bezoeken.

Liefs
Margot