18 feb Kwetsbare positie stiefmoeder

Vaak horen wij bij ons aan tafel: “er wordt wél van mij verwacht dat ik zorg voor het kind van de ander, maar uiteindelijk sta ik qua invloed, zeggenschap etc.. altijd met legen handen”. De positie van stiefmoeder (en stiefvader)  is niet eenvoudig. Kwetsbaar en wankel omdat je altijd anderen – waarop je geen invloed hebt – nodig hebt.

De positie van stiefmoeder is kwetsbaarder dan de plek die een stiefvader inneemt. Hoe dan? Juist vanwege het feit dat vrouwen  – meer regel dan uitzondering – direct in de hoogste versnelling s schieten als zorgen voor en ‘get things done’ zich aandienen. Ongetwijfeld zal dit een DNA ding zijn. Uit ervaring weten wij ook dat de biologische vader het ook zo laat gebeuren. “Heerlijk weer een vrouw in huis die het allemaal op zich neemt”.  Natuurlijk is het gechargeerd en zijn er ook verhalen waarbij het anders gaat. Realistisch is het om te zeggen dat het over het algemeen een waarneembaar patroon is dat stiefmoeders de zorg- en regeltaken van moeders meer op zich nemen dan stiefvaders dit omgekeerd doen.

(tekst gaat verder onder de foto)

Bij keuzes die moeten worden gemaakt voor zwemlessen, sport, scholen etc.. staan stiefouders vaak achteraan in de rij.  Dit in combinatie met alle uitgevoerde zorgtaken en regelwerk, maakt dat stiefmoeders zich eerder niet geaccepteerd voelen dan stiefvaders. Alras komt dan ook loyaliteit om de hoek kijken en voordat je het weet zitten biologische vaders tussen moeders en stiefmoeders in. 

Daar waar de één zich juist geaccepteerd moet voelen om haar plek in te kunnen nemen, is het voor andere stiefmoeders van een ander orde. De kwetsbaarheid zit in vele aspecten die met elkaar een uitdaging vormen:

• waardering
• controle
• autonomie
• loyaliteit
• (keuze-) stress
• etc.. 

De troost is dat het velen overkomt en dat er oplossingen zijn om samen te werken naar een balans, waarin alle betrokkenen hun eigen plek in kunnen nemen en zich hierdoor zoveel beter (gaan) voelen. Één van de oplossingen is vaak het inzichtelijk maken van jouw eigen unieke coping mechanisme; patronen, allergieën en valkuilen.