23 nov Spagaat of spaghetti?
Een spagaat van hier tot Tokyo! Het gevoel dat veel bonus papa’s en mama’s ongetwijfeld zullen – tot schrik – herkennen. Kiezen tussen .. je nieuwe lief en je kids.
Op de liefdeswolk en er dan knijterhard vanaf vallen in realiteit van de dag.
Bij ons eerste gesprek loopt Elias hélemaal leeg en deelt zijn opgekropte frustratie: “ik word zo verschrikkelijk opgejaagd!”. Zo ontzettend graag zou hij zich thuis willen ontspannen, maar door de onderhuidse strijd – die zijn vriendin en dochter lijken te hebben – is het momenteel alles behalve pais & vree. Sterker nog soms denk hij dat ‘de oorlog’ op het punt staat uit te breken.
Het begon zo liefdevol en vooral gezellig, zo vertelt hij. Het was echt een warm bad en het voelde heel natuurlijk. Zo natuurlijk dat er werd besloten om als gezin samen verder te gaan. Maar ja .. dat was dus toen vóórdat ‘de oorlog’ uitbrak.
(tekst gaat verder onder de afbeelding)
Maar al gauw voelde het voor Sandra ook niet meer zo natuurlijk. Zij begon zij zich steeds vaker terug te trekken en te klagen over kleine ditjes en datjes; althans in zijn ogen. De twee belangrijkste vrouwen in zijn leven lijken nu een concurrentiestrijd aan te gaan, en zeker als hormonen een rol spelen, zou hij het liefst …. WEGRENNEN!
Sandra heeft twee zonen en dat zijn echte wildebrassen. Heel anders dan zijn dochter Storm; what’s in a name. Soms heeft Elias moeite met zijn rol als stiefouder en dan met name hoe deze in te vullen. Meestal houdt hij zich wat meer op de achtergrond, maar dan ineens kan hij er genoeg van hebben en valt dan ‘weleens’ (of vaker) uit. Dit vindt Sandra weer zo niet fijn, en zij zou juist graag zien dat hij wat meer met haar jongens zou doen .. zoals hij dat in het begin wel deed.
Elias legt uit dat het voor hem de laatste tijd voelt alsof hij in een spagaat is beland. Tussen zijn vriendin op wie hij nog steeds ontzettend verliefd is – en hij kijkt even naar haar zie ik – en zijn dochter Storm. Storm die inderdaad wel wat pittiger is geworden sinds ze zijn gaan samenwonen. Pittiger of onzekerder (denk ik dan).
Als stiefcoach valt mij op dat de leden van een samengesteld gezin zijn of haar plek op willen eisen, meer dan in een traditioneel gezin.
Iedereen wil zich gezien en gehoord voelen. Omdat in het samengesteld gezin niets vanzelfsprekend is, zie ik vaak dat er verschillende ‘onderstromen’ gaande zijn. Onderstromen die altijd ergens vandaan komen, worden getriggerd, zichtbaarder worden ..
Herkenbaar voor jou? Heb jij ook het gevoel dat je in een spagaat beland bent, maar liever gezellig met z’n allen aan een bord spaghetti zit? Weet dan dat het met inzichten en persoonlijke handvatten echt anders kan.
Warme groet
Liselotte