09 jun Papa heeft mij ingeruild ..
Papa heeft mij ingeruild ..
“Papa heeft een vriendin met kinderen – die inmiddels bij hem wonen – en haar kinderen hebben nu mijn slaapkamer. Hij vindt het fijn als ik om het weekend bij hun kom, maar dat kan alleen als haar kinderen er niet zijn. Ik slaap dan in mijn eigen slaapkamer met de spullen van haar kinderen erin”.
Best wel heftig voor iedereen wat er allemaal gebeurt. Weer een verandering en een teleurstelling na de scheiding van zijn ouders. En ja, nu kiest hij ervoor om niet naar zijn vader te gaan. In het ouderschapsplan is opgenomen dat papa ook een aantal dagen voor hem zal zorgen, maar het is er tot nu toe nog niet van gekomen. Hij vindt het lastig om daar naar toe te gaan en hij heeft geen zin om samen met papa ook bij zijn vriendin te zijn.
(tekst gaat verder onder de foto)
Ook vind hij het moeilijk om zijn moeder verdrietig te zien en alleen te laten. Ze wonen nu samen in een huurwoning, die in niets lijkt op het mooie huis waar ze in woonden toen het gezin nog compleet was. Hij vertelt dat papa ook niet meer komt klussen bij mama, want dat vindt zijn vriendin niet goed. Nu wonen hij en zijn moeder in een onafgemaakt huis. Mama wil liever niet meer naar het dorp waar ze samen hebben gewoond, ze heeft geen zin om papa met zijn vriendin tegen te komen. Geen uitzonderlijke situatie helaas. Het eerst zo veilige leventje van de jongen staat volledig op zijn kop. Ik snap dat deze veranderingen hem veel pijn doen.
De tranen die hij regelmatig bij zijn moeder ziet gaan hem ook niet in de koude kleren zitten. Van zijn oma hoorde hij van de week dat papa veel verdriet heeft omdat ze elkaar nu niet zien; daar kan hij helemaal niets mee. Iedereen van het kerngezin worstelt met de nieuwe situatie. De pijn uit zich op alle fronten en op dit moment zijn vooral papa en zijn vriendin de boosdoeners van alle ellende. Ik laat hem praten over hetgeen hem dwars zit, de pijn mag er zijn en we denken nog niet in oplossingen. We geven zijn gevoel en de opgekropte emoties de ruimte. Eerst rust en veiligheid creëren. daarna kijken wat ze nodig hebben om toch weer in contact te komen met elkaar. Er is nog wat te doen voordat hij weer naar zijn vader zal gaan en zich veilig en gezien voelt als zoon.
Hij zegt: “ik ben ingeruild en dat doet pijn”.
Graag deelde ik dit ‘uit het leven gegrepen’ met jullie.
Een een warme groet,
Margot (Stief & Co Arnhem – Nijmegen – Ede – Wageningen)