Samengesteld gezin | altijd dynamisch en in beweging | Stief & Co
9106
post-template-default,single,single-post,postid-9106,single-format-standard,bridge-core-2.8.6,,qode-title-hidden,side_area_uncovered_from_content,qode-child-theme-ver-1.0.0,qode-theme-ver-29.4,qode-theme-bridge,qode_header_in_grid,wpb-js-composer js-comp-ver-7.5,vc_responsive

Dynamisch samengesteld gezin

“Dit traject met Margot is nu afgesloten, maar klaar is het nog niet, een samengesteld gezin is niet opeens af”.

En zo is het natuurlijk ook omdat in een samengesteld gezin niet die vanzelfsprekendheid heerst, die in een kerngezin wel zo natuurlijk aanwezig is. Voor iedereen is dat niet alleen een kwestie van absoluut wennen, maar ook weten welke dynamieken er op je pad komen of nog gaan komen. Voor het nieuwe stel én voor iedereen die met hen ‘meekomen’.
Zo is het zeker niet vanzelfsprekend dat je de kinderen van je partner überhaupt mag (en ze dan ook nog in je hart sluit). Als dit er allemaal niet is, dan is het ook wel super moeilijk om met ze samen te leven. Wij zien dit anders want het is maar net waar jij de (realistische) lat legt. De onvoorwaardelijke bloedband die je als ouder voor je kinderen voelt, voelt een ander niet op deze manier voor jouw kinderen (uitzonderingen daar gelaten).

(tekst gaat verder onder de foto)

Wat zou het mooi zijn als jouw nieuwe partner van jouw kinderen op een zeker manier gaat houden en andersom zij/hij van haar of hem. Of dat er gelijke waarden en normen vanuit het kerngezin worden ingebracht. Waarden en normen die iedereen moet accepteren. Wat zou het mooi zijn als het allemaal wat meer als vanzelfsprekend gaat. Het ideale samengestelde gezin bestaat helaas niet en dat heeft veel te maken met niet alleen de bloedband die er niet is. Het gaat ook over hoe de eerdere scheiding tot stand is gekomen of over bijvoorbeeld individuele coping- en hechtingstijlen.

Mijn ervaring bij alle trajecten die ik inmiddels begeleid heb, is dat de problematiek in het samengestelde gezin niet allen divers is maar ook haar eigen dynamieken kent. De aanpak van de hulpvragen is dan ook altijd maatwerk. Er is – gelukkig – geen standaard formule wat je in kunt inzetten voor het om hulp vragende samengesteld gezin. Nee je moet met elkaar echt op onderzoek uit:

  • wat speelt er;
  • welke dynamiek heerst er;
  • waar komt iedereen vandaan;
  • wat zijn individuele overlevingsmechanime(n)
  • speelt verliesintegratie een rol;
  • wat zijn ieders behoeften;
  • durft men met elkaar ook door ‘de modder’ te gaan als dit nodig is;
  • is het allemaal te ritsen of is daar meer voor nodig;
  • etc..

Bij de begeleiding van samengestelde gezinnen voer ik vaak de gesprekken met iedere deelnemer van het gezin; als het nodig is wordt er ook met de kinderen gesproken (uiteraard na akkoord bij minderjarigen door beide biologische ouders). 
Wat heeft de verandering met hen (de kinderen dus)  gedaan, hebben ze mogen rouwen om hetgeen er niet meer is (het kerngezin), welke bange gevoelens kennen zij en wat wensen zij voor de toekomst?

Alle antwoorden geven belangrijke informatie die maken of een samengesteld gezin slaagt of niet. Als iedereen de wil heeft om het te doen slagen dan zijn samengestelde gezinnen al een heel eind op de goede weg. Het is altijd weer mooi om gezinnen te begeleiden, maar soms ook een hele klus om het goed te krijgen voor iedereen. Nee een samengesteld gezin is niet zomaar af, elke keer weer, bij elke situatie is het wikken en wegen om deze juist aan te ‘vliegen’. Een samengesteld gezin fit houden is en blijft een dynamisch ‘dingetje’ en reden waarom wij ook vaak onze cliënten weer terug zien komen  voor relatieonderhoud.

Zo zetten we toch steeds weer stapjes naar een fijn samengesteld gezin.

Met een warme groet
Margot