08 okt Balans

Vandaag is het alweer de 8ste Landelijke Stiefouderdag; iedere tweede zondag in oktober.  Moeten we hier een extra dag voor inrichten? Ik denk het wel. In mijn ogen is het leven in een stiefgezin (samengesteld gezin – patchwork family  blended family – een grote familie – bonusgezin – the bunch – etc..)  onderbelicht.

De problematiek die er kan spelen is zó anders dan in een kerngezin. Vandaag staat mijn blog meer in het teken van erkenning en herkenning.
Ik heb inmiddels genoeg stiefouders en kinderen gesproken om te weten dat een samengesteld gezin niet makkelijk is. Wat ik hoor en zie, elke keer weer is de worsteling, de angst voor verlies, de onmacht omdat het zo lastig is om het voor iedereen goed te doen. De eeuwige spagaat in de strijd voor balans waarmee ze te dealen hebben. Spreek maar gerust van het bedrijven van topsport.

(tekst gaat verder onder de afbeelding)

Vandaag ga ik omdat het niet anders te plannen is, in gesprek met twee stiefouders en hun kinderen. Gisteren belde de moeder mij op, ze sliep al dagen slecht omdat ze op ziet tegen het gesprek met haar kinderen en haar partner. Ze wil het zó graag goed doen voor haar kinderen en voor haar vriend. Ze is bang voor verlies, verlies van alles wat haar zo dierbaar is.

Graag gaat ze weer zonder spanning met het gezin op vakantie en vieren ze de verjaardagen en feestdagen weer gezellig samen. Op maar ‘iets’ te noemen. Het gaat over de belangrijke momenten in het leven, maar zeker ook over al die momenten in de dagelijkse beslommeringen. Voor nu is dat allemaal even stop gezet .. heftig wel.

Ik hoop dat ik haar gisteren gerust heb kunnen stellen en dat ze een goede nachtrust heeft gehad. Straks gaan we in gesprek. Ze hebben allemaal iets te doen om het samen weer fijn te hebben. We kunnen iemand of de situatie niet veranderen, maar we kunnen wel kijken hoe we op elkaars gedrag reageren. Grenzen aangeven en bespreken wat niet prettig voelt. Qua communicatie weer met elkaar in verbinding. Niet een quick fix met tips & tricks, maar inzichten en onderlinge samenhang leren (zien).
De confrontatie met jezelf is zeker niet makkelijk, maar wel nodig om de weg omhoog met elkaar te vinden. Met elkaar van onbewust onbekwaam naar bewust bekwaam.

Ik vertrouw erop dat ze eruit gaan komen. Maar ik weet ook dat het niet makkelijk is om in een samengesteld gezin te geven en ontvangen wat in een kerngezin zo vanzelfsprekend is. Zoals wij wel vaker zeggen .. een samengesteld gezin is de evolutie van het kerngezin, en de bloedband en de stiefband naast elkaar hebben zorg, liefde en aandacht nodig.

Met een warme groet
Margot – Stief & Co Arnhem – Ede – Wageningen – Nijmegen – Apeldoorn