16 sep Bevrijding, op naar autonomie
“Ik ben mijzelf kwijtgeraakt door keer op keer over mijn eigen grenzen te gaan. Ik doe zo mijn stinkende best en wat krijg ik .. De bekende stank voor dank. “BEN ER ZOOOOO FUC… KLAAR MEE!!!”.
Ze schreeuwde het uit van woede en machteloosheid. Haar tranen stroomden en tussendoor bleef ze snikkend sorry zeggen. Sorry waarom? Omdat het haar teveel werd en ze van tevoren had bedacht “ik ga niet huilen bij Marianne”? “Mijn keel wordt dichtgeknepen als ik probeer je alles te vertellen. Zonder dat ook jij denkt dat ik gek ben! Waar begin ik?”.
(tekst gaat verder onder de afbeelding)
Frustratie, woede, verdriet, machteloosheid en moedeloosheid .. alles had ze weggeslikt voor de lieve vrede en ook om zich niet te laten kennen. De bekende overlevingsmodus. En nu? Ze voelt zich gast in haar eigen huis. “En nee Marianne het gaat al lang niet meer over opvoeden en afspraken nakomen. Was het leven maar zo ‘eenvoudig’, maar nee het gaat bij ons inmiddels over dé heks van een ex. Haar negative vibs maar vooral ook haar vileine inmenging komen via de kinderen wekelijks mijn huis binnen”.
Juist omdat ze zóveel van zichzelf al zolang had gegeven, waren de emoties sky high. “Wij waren zó verliefd, gingen het samen anders doen en nu slaap ik vaak op de bank, HOE DAN?!”.
Eenzaam en onbegrepen en “je wist toch waar je aan begon” viel ook haar regelmatig ten deel.
Hoe dapper is het als je in al je kwetsbaarheid een uitweg zoekt. Over schaamte heen en er voor uit durft te komen, dat de ooit zo liefdevolle en spannende relatie zich in een diep dal bevindt. Haar nieuwe lief kan ze niet altijd meer goed zien door haar verliefde ogen van weleer. Het zijn die schrijnende verhalen uit het leven van alle dag, waar ook ik soms even stil van word.
“Het moet anders, het kan gelukkig ook anders” zei ik haar”. “Maar hoe dan want wij hebben samen al zóveel geprobeerd?”.
“Het allerbelangrijkste is dat ik jou leer om jezelf weer te voelen en met jezelf in verbinding te komen. Jouw unieke coping- en hechtingstijl positief leren gebruiken om jezelf op plek 1 te leren zetten. Samen dan door naar vooral ook ‘puin’ ruimen. Dan kijken wij naar belangen en uiteindelijk naar haalbare oplossingen. Niet het leren omgaan met, maar vooral met elkaar in het samengesteld gezin jullie unieke route uitzetten. De komende weken/maanden ga ik je hierbij helpen, en als je dit kunt dan heb je de weg naar boven weer te pakken!”. “FREEDOM” riep ze lachend uit ..
Zo namen wij afscheid van elkaar en zo gaan wij het samen doen. Haar energie krijgt in de toekomst gaandeweg een betere bestemming. Niet het bestrijden van of leren omgaan met, maar heel veel facetten – die spelen in een samengesteld gezin – als radertjes in elkaar laten vallen.
Liefs
Marianne