Stiefmoeder | problemen, uitdagingen en groei | Stief & Co
14213
post-template-default,single,single-post,postid-14213,single-format-standard,bridge-core-2.8.6,,qode-title-hidden,side_area_uncovered_from_content,qode-child-theme-ver-1.0.0,qode-theme-ver-30.6.1,qode-theme-bridge,qode_header_in_grid,wpb-js-composer js-comp-ver-7.5,vc_responsive

Uit het leven gegrepen ..

 
Patrizia
ADR registers: Mediator – Familiemediator – NLP coach – Relatiecoach – stiefcoach STIEFconcept ®

 

Samen een feestdag vieren: een verhaal van en voor samengestelde families

Pasen, een tijd van vreugde, vernieuwing en samenzijn, bracht families over de hele wereld samen. Toch kan het voor sommigen een uitdaging zijn c.q. zijn geweest om feestdagen te omarmen, vooral in samengestelde gezinnen.
Het delen van feestdagen met ex-partners, stiefouders en alle betrokkenen familieleden en vrienden,  vereist vaak een drempel die moet worden overwonnen. Een drempel die heel vaak ondanks alle pogingen tot herstel niet overwonnen kan worden. En soms .. heel soms, werkelijk tegen alle verwachtingen in, kan een ingrijpende gebeurtenis het begin zijn van een nieuwe harmonie. Een nieuwe werkelijkheid die toekomst in zich draagt voor alle betrokkenen.
Een invulling ieder op zijn/haar eigen manier en – nog belangrijker – in ieders geheel eigen tempo.
 
* Het is een verhaal van transformatie
Een cliënte, een stiefmoeder die lang tot de max genegeerd en niet geaccepteerd werd door de biologische moeder van de inmiddels volwassene kinderen, deelde onlangs een ontroerend verhaal met mij dat mij diep raakte. Nu zijn wij wel ‘wat’ gewend, maar er zijn toch bijzondere levensverhalen die ook ons professionals niet onberoerd laten ..

Een situatie doordrenkt met spanning en ongemak, waar elke viering een uitdaging leek. Met name voor de inmiddels volwassen kinderen. Zij moesten voor hun gevoel jaar na jaar kiezen waar de feestdag gevierd zou moeten worden. Zij vreesden door hun keuze de andere ouder te kwetsen. Hun eigen autonomie kwam steeds meer en meer in de knel, en zeker nu zij hun eigen leven leven.
Maar het leven kan ons soms verrassen, zelfs in de meest onwaarschijnlijke omstandigheden. Het verrast op meerdere vlakken, waardoor wij de kans krijgen anderen door een andere bril leren gaan zien, leren gaan begrijpen, leren gaan waarderen, leren dat  intentie en uitvoering soms wél dichtbij elkaar liggen, leren .. ja met name veel leren.
 

* Het keerpunt
Een ingrijpende gebeurtenis (om reden van privacy laat ik het hierbij), een moment van verdriet dat de harten van alle betrokkenen raakte, bleek uiteindelijk een keerpunt te zijn. Plotseling waren de prioriteiten verschoven, en wat eens onoverkomelijk leek, werd nu secundair aan het welzijn van de kinderen. In deze verdrietige periode vonden niet alleen de ouders onderling maar ook de ouders en de stiefouders, een nieuw begrip voor elkaar. Hoe het helaas vaak gaat .. heftige gebeurtenissen doorbreken blokkades en interessant hoe wij professionals kunnen zorgen dat het zover niet hoeft te komen eer ..
Terug naar dit samengesteld gezin. Langzaam maar zeker werd de afstand tussen hen kleiner. Er werden gesprekken gevoerd die voorheen ondenkbaar waren. Er ontstond een gedeeld besef van verantwoordelijkheid, niet alleen voor de kinderen, maar ook voor de sfeer van liefde en acceptatie die hen omringde. En zo begon het proces van heling en groei.
Pasen, symbool staand voor wedergeboorte en verlossing, werd een moment om deze nieuwe dynamiek te vieren. De stiefmoeder, ooit aan de zijlijn, voelde zich nu welkom en gewaardeerd. Het delen van deze dag met alle ouders, biologisch en stief, kinderen en kleinkinderen voelde niet langer als een last, maar eerder als een zegen. Zij kon en mocht het verschil maken.
 
* Woorden als sleutel 
Harten werden geraakt en de muren – ooit zo vertrouwd om achter te schuilen – verdwenen. Woorden van gevoel én behoefte werden benoemd, waardoor de onderlinge energie ging stromen. Onwennig zeker, de onzekerheid voelde kwetsbaar en tegelijkertijd ook krachtig. Verdriet kent veel uitingen en is zeker ook verschillend in kracht. Ooit schreef Ruth Bebermeyer hierover: “Woorden zijn als vensters of muren, ze veroordelen of bevrijden ons”. 
Met elkaar werd het draagbaar(der). Deze stiefmoeder voelde zich na jaren bevrijd en alle vrijkomende emoties waren nauwelijks te bevatten laat staan te benoemen.

* Een symbool van verzoening
Natuurlijk waren er nog steeds uitdagingen. Oude wonden genezen niet van de ene op de andere dag, en sommige littekens blijven zichtbaar. Maar de wil om vooruit te gaan, gedreven door de liefde voor de kinderen en de kleinkinderen, gaf hen de kracht om de moeilijke momenten te overwinnen.
Het vieren van Pasen, samen met alle ouders, werd een symbool van verzoening en hoop. Het was een herinnering dat, ondanks de verschillen en de pijn uit het verleden, er altijd ruimte is voor groei en verandering. En terwijl de kleinkinderen eieren zochten en genoten van zoete lekkernijen, werd er een nieuw hoofdstuk geschreven in het verhaal van hun samengestelde familie.

* Er is altijd hoop
Dus, voor degenen die zich in vergelijkbare situaties bevinden, weet dit: hoewel de weg soms hobbelig is en de drempels hoog lijken, is er altijd hoop. Met een open hart, begrip en de bereidheid om te groeien, kan zelfs de meest uitdagende relatie bloeien. En wie weet, misschien wordt een feestdag zoals bijvoorbeeld  nu net Pasen een symbool van verzoening en vernieuwing, niet alleen voor de wereld, maar ook voor jouw familie. Voor de kwetsbare posities waarin vele stiefouders zitten, en moeten dealen met emoties die hun oorsprong al lang voor hun komst hadden.

Met een warme groet
Patrizia – Stief & Co Breda
 
PS: mijn deur staat voor je open als dit verhaal ook jou raakt (patrizia@stiefenco.nl).