16 jul Stief-grootouders

Dat is bijzonder! Onlangs kreeg ik een geboortekaartje van een gelukkige stiefoma. Vol trots liet ze mij weten dat haar kleinkind in goede gezondheid was geboren. Die liefde; die diepe vertedering; en dat gevoel alles te willen doen voor dit kind (zo herkenbaar bij alle opa’s en oma’s) werd net zo sterk door haar gevoeld, ondanks het feit dat zij niet de biologische oma is.

(tekst gaat verder onder de foto)

Toen ik haar sprak, hoorde ik ook de andere kant van de medaille. Opnieuw voelde ze de spanning en de onzekerheid die zij toentertijd ook heeft ervaren als stiefmoeder. Wat is haar plek? Mag zij ook oma zijn? Zal het kleinkind net zo van haar houden als van de andere “biologische” oma’s? Al het oud zeer kwam weer boven. Ze voelde dat ze bewust een stapje terug deed uit zelfbescherming.

De jonge ouders werden geconfronteerd met dezelfde vragen en uitdagingen die het stiefkind als jong kind had: hoe zorg ik dat niemand van de opa’s en oma’s niet teleurgesteld wordt? Dat iedereen een evenredige hoeveelheid tijd met het kleinkind krijgt?

Er werd een oppasschema bedacht met een nauwkeurige verdeling van de oppasdagen door alle opa’s en oma’s. De eerste viering van Kerstmis was meteen een gepuzzel in dagdelen. Er werden zelfs compensatie-uren voorgesteld zodat ieder aanspraak kon maken op zijn ‘rechtmatig’ aandeel in bijzijn van dit eerste kleinkind. Het verwonderde mij als stiefcoach, dat de spanning na jaren onverminderd hoog bleven ook na al die jaren. Kan dat niet anders?

Heerlijk al die lieve opa’s en oma’s!

Hoe ervaart je kleinkind al die lieve grootouders? Het hebben van grootouders is voor veel kinderen vanzelfsprekend. Zeker in een tijd dat we allemaal ouder worden. Als er meer opa’s en oma’s zijn, kan dat een verrijking zijn voor het kind. Er zijn meerdere mogelijkheden een band op te bouwen met verschillende liefdevolle volwassenen in de omgeving en meerdere mogelijkheden om zich te hechten. Bij de ene opa kan het kleinkind schilderen, terwijl de andere oma samen met het kleinkind gaat zwemmen of op de tennisbaan staat. Zo kan het kleinkind zich emotioneel ontwikkelen en ook ervaren dat verschillen en diversiteit goed zijn. Belangrijk is, dat het kind mag zijn wie het wil zijn en dat ook kan uiten.

Loslaten en blijven liefhebben

Aan de andere kant kunnen de onderlinge spanningen voelbaar zijn voor een kleinkind in aanwezigheid van alle opa’s en oma’s. De vrolijke tennisoma wordt een afstandelijke en aandachttrekkende met ongenuanceerde opmerkingen in bijzijn van de (stief)oma. De boodschap voor het kind is verwarrend dan. Kinderen voelen het als oprechtheid ontbreekt. Geforceerde conversaties en indirecte boodschappen belemmeren het spontane contact onderling én met uw kleinkind. Blijf vooral de liefhebbende grootouder en laat het verleden los.

De rol van de jonge ouders

Ouders worden grootouders. Kinderen worden ouders. Dat geeft ruimte om opnieuw een andere relatie aan te gaan met je kind. Er spelen andere dynamieken waarbij de jonge ouder (en vroeger het kind uit een gescheiden gezin) een rol op zich kan nemen door een duidelijke boodschap te stellen. Vaak weten deze jonge ouders zelf hoe het is om een loyaliteitsconflict te ervaren. Soms weten ze dat het niet eenvoudig is om jezelf te kunnen zijn in nieuwe samengestelde (stief)gezinnen. De boodschap die deze ouders geven is dat alle (stief)grootouders allemaal gelijk zijn. Deze regels geven ook rust bij de grootouders. Ga hier respectvol mee om. Probeer om ondanks alles zo neutraal mogelijk te blijven communiceren, zodat de jonge ouders bij een eerste verjaardag zich niet druk hoeven te maken of het allemaal wel goed gaat met de onderlinge contacten.

De toekomst herhaalt zich…. of niet!

Stap over oud zeer heen omwille van je kleinkind, zodat dit kind de kracht van iedere opa en oma kan ervaren zonder in een loyaliteitsconflict te komen. Heerlijk toch die onbevangenheid van je kleinkind? Mooi om te zien hoe je kleinkind opgroeit tot een individu met behoeftes en interesses die gedeeld mogen worden met warme (stief)grootouders? Ben je bereid om over uw eigen ego heen te stappen omwille van dit kleinkind? Ben je bereid om niet (opnieuw) in een competitiestrijd terecht te komen, om jezelf als (stief)grootouder ook de plek te gunnen die de jonge ouders en het kleinkind jou gunnen of als biologische grootouder jezelf niet belangrijker te maken? Ik hoop het van harte. Je kleinkind is het waard. Want de geboorte van dit kleinkind is het middelpunt van de aarde en een nieuwe dimensie tegelijk. Dit kind groeit in je hart net als in het hart van de ouders en andere liefhebbende (stief)grootouders. En dat weet ik inmiddels ook zelf heel goed als liefdevolle stiefoma van drie prachtige kleinkinderen!

Ben je stiefoma of stiefopa? Wil je graag eens praten over de lastige situaties die dit met zich meebrengt? Voel je vrij om contact met mij op te nemen via patrizia@stiefenco.nl.

Met een warme groet,
Patrizia Marcucci – locatie Breda