In harmonie met elkaar | Hoe dan? | Stief & Co geeft antwoord
11097
post-template-default,single,single-post,postid-11097,single-format-standard,bridge-core-2.8.6,,qode-title-hidden,side_area_uncovered_from_content,qode-child-theme-ver-1.0.0,qode-theme-ver-29.4,qode-theme-bridge,qode_header_in_grid,wpb-js-composer js-comp-ver-7.5,vc_responsive

Harmonie met elkaar, hoe?

De scheiding is al weer een tijdje achter de rug en het gaat naar omstandigheden goed met jou en de kinderen. Het contact met je ex over de kinderen loopt enigszins soepel en jullie zijn blij met de afspraken die jullie gemaakt hebben in het ouderschapsplan.

En dan word je opnieuw verliefd! Je bent helemaal in de wolken en wil zo veel mogelijk bij hem of haar zijn. Uiteraard wil je de kinderen niet overvallen met een ‘vreemde’ in huis en ga je stap voor stap je nieuwe partner introduceren aan de kinderen. Dat lijkt goed te gaan en de kinderen van de ander lijken jou ook aardig te vinden. Dus jullie besluiten om de weekends bij elkaar te blijven slapen. Het ene weekend hij of zij met de kinderen bij jou en het andere weekend bij de ander. So far so good!

(tekst gaat verder onder de foto)

 

Je doet je best om het huis zo gezellig mogelijk te maken. Je hebt niet genoeg slaapkamers, maar jouw zoon en dochter kunnen prima op één kamer slapen en dan hebben de andere kinderen ook een kamer met zijn tweeën, toch? Je vertelt je kinderen dat jullie logés krijgen dit weekend en jullie allemaal leuke dingen gaan doen samen. Je kinderen reageren nog niet heel enthousiast, maar dat is vast omdat ze het spannend vinden. Als op vrijdagmiddag dé ‘logés’ komen, roep je je kinderen van boven om gedag te komen zeggen. Met een norse blik komen ze de trap af, zeggen ‘hoi’ en lopen de trap weer op. Ook de rest van het weekend zie je de kinderen amper en als ze er zijn, zijn ze verdiept in hun telefoon. Van leuke dingen samen doen is geen sprake. Dit is niet hoe jullie het voor ogen hadden. Je zegt tegen je nieuwe partner dat zijn of haar kinderen ook wel wat beter hun best mogen doen. Die vindt dat jouw kinderen juist wat aardiger mogen doen. En voor je het weet, hebben jullie ruzie maar ja dat hoort er ook bij bij, toch?

Het weekend erna verloopt niet veel beter en je voelt je een vreemde in de ander zijn huis. Je gaat in een hoekje op de bank zitten, terwijl de ander met de eigen kinderen in de tuin aan het voetballen is. Jouw kinderen zitten op hun zolderkamertje die speciaal voor hun is gemaakt en ingericht op hun telefoon. Je voelt je ellendig, je merkt dat je kinderen het niet naar hun zin hebben. Je nieuwe partner is heel anders dan wanneer je samen bent. Het huis is een rommel in jouw ogen, de kinderen laten alles achter hun kont aan slingeren. Dan heb jij de jouwe beter opgevoed, toch?

Tijdens het eten wil je de komende vakantie bespreken. Meestal naar de Waddeneilanden en het liefst kamperen. Het lijkt je leuk om dat dit jaar met je nieuwe partner en kinderen te doen. De kinderen van je nieuwe partner reageren afkeurend, want dit is niet wat zij altijd deden en zo ontstaat er weer een discussie. Je wordt er moedeloos van. Misschien dat je de relatie maar moet beëindigen. Zo gaat het ook niet.

Voor velen is bovenstaande herkenbaar. Een nieuwe partner, een samengesteld gezin, het loopt niet automatisch vanaf dag 1 op rolletjes. Het kerngezin (jij, je ex en jullie kinderen) hadden jullie eigen regels en gewoontes, normen en waarden en systemen. Zo ook het kerngezin van de ander. Het is voor alle betrokkenen lastig om dit met elkaar te ritsen. De makkelijkste weg is dan ook de handdoek in de ring gooien en de relatie beëindigen. Maar dit hoeft niet.

De hulpvraag: “wij willen het in het samengesteld gezin net zo fijn hebben als hoe het is als wij als partners samen zijn”

Zoals al hiervoor geschreven heeft een kerngezin eigen regels en gewoontes, normen en waarden en gezinssystemen gevormd door de jaren. Deze moeten door het samengesteld gezin opnieuw worden opgebouwd. Het is daarnaast ook belangrijk om met elkaar te weten wat jullie unieke gezinscultuur mag gaan worden. De dynamieken die gaan ontstaan juist door het ‘ritsen’ tot een samengesteld gezin zorgen vaak voor de problemen. De basis is in 99% van de hulpvragen die wij mogen begeleiden altijd C O M M U N I C A T I E. Irritant met hoofdletters geschreven inderdaad maar dit zou voor ook dit gezin het vertrekpunt moeten zijn; het verbinden in communicatie om elkaar te begrijpen, toch? Daarna werd systemisch in kaart gebracht waar dit gezin behoefte aan had en waar wij met elkaar o.a. aan werkten:

  • afhechten scheiding door de vader via een paraplugesprek met ex-partner en de kinderen;
  • loyaliteitsproblemen bespreekbaar leren maken én bespreken;
  • verschil in opvoedingsstijlen nieuwe partners zichtbaar maken en samenvoegen tot één nieuwe opvoedstijl (er samen achter staan én in balans met ouderschapsplan);
  • gezinscultuur ontwikkelen en de kinderen betrekken bij de nieuw te vormen gezinscultuur

Binnenkort zie ik dit gezin weer en ben reuze benieuwd hoe de zomervakantie is geweest 🙂 .

Als stiefcoach kan ik ook jullie helpen inzicht te krijgen in de beleving van alle betrokken partijen, welke systemen en dynamieken er zijn en hoe maximaal mooi te ritsen naar een nieuw en uniek gezin. Mochten jullie vragen hierover hebben, mail mij dan graag via sonja@stiefenco.nl.

Met een warme groet,
Sonja (Stief & Co Leeuwarden – Lemmer – Oldeberkoop – Sneek)